Na Śląsku propagatorem spółdzielczości jako ruchu społeczno- gospodarczego był Karol Miarka, wielki działacz społeczny i oświatowy, obrońca polskości. Z jego inicjatywy powstała w Królewskiej Hucie w 1871 roku "Spółka Spożywcza Poczciwych Wiarusów". Do tego roku na Śląsku powstało aż 27 takich stowarzyszeń. W Siemianowicach w 1870 roku robotnicy huty "Laura" zaczęli dążyć do utworzenia własnej spółdzielni. Rok później odbyło się walne zebranie, podczas którego związek otrzymał nazwę "Związek Konsumów i Kas Oszczędnościowych Huty "Laura". Jest to początek powstania "Społem" Siemianowickiej Spółdzielni Spożywców w Siemianowicach Śl. Przez cztery kolejne lata Związek miał siedzibę u mistrza szewskiego Niechoja, a od 1876 do 1895 roku u mistrza kowalskiego Burchardta, dysponując jednym sklepem spożywczym. Pierwszym przewodniczącym związku był J. Bohn, potem F. Kasch, a w zastępstwie A. Nowinsky, R. Ludwig i K. Wehowski. Ówczesne władze i prywatne kupiectwo dostrzegły, że powoli wyrasta poważny i niewygodny konkurent, zrzeszający dużą część robotników.

W okresie okupacji niemieckiej ruch spółdzielczy prowadził na szeroką skalę działalność społeczną i charytatywną, pomimo oficjalnego zawieszenia. Po wojnie, w styczniu 1946 roku "Społem" wznowiła swoją działalność w Siemianowicach jako Spółdzielnia Spożywców przy Hucie Laura. W skład zarządu weszli: Franciszek Zug, Adolf Sommer i Stanisław Kaczmarek. Jej stan gospodarczy wynosił wtedy 3 sklepy spożywcze. W ciągu następnych kilku lat wraz z innymi śląskimi spółdzielniami została przyłączona do Spółdzielni Spożywców w Katowicach. Z dniem 1 lipca 1951 roku na skutek zmian organizacyjnych spółdzielnię wyodrębniono ze szczebla wojewódzkiego. Powstała wówczas Powszechna Spółdzielnia Spożywców w Siemianowicach, która w tym okresie dysponowała w mieście 80 sklepami. W czasach PRL-u jedyną konkurencją stanowiły dla niej placówki państwowe. Decyzją władz po kolejnej reorganizacji w 1976 roku "Społem’ stała się monopolistą w zakresie handlu artykułami żywnościowymi i żywienia zbiorowego w mieście. Prowadziła wtedy: 170 placówek detalicznych, 11 piekarń, 3 zakłady ciastkarskie, wytwórnię wód gazowanych, 10 zakładów usługowych i 56 zakładów gastronomicznych. W latach 70-tych Spółdzielnia Spożywców oddała do użytku największy w mieście dom handlowy "Tęcza". Chociaż jego otwarciu towarzyszyło ogromne zainteresowanie mieszkańców, to z biegiem czasu zapotrzebowanie na tego rodzaju placówkę handlową systematycznie spadało i w połowie lat 90-tych podjęto decyzję w porozumieniu z Bankiem Śląskim o otwarciu w tym miejscu nowej placówki tego banku. W 1989 roku rozpoczął się okres prywatyzacji handlu w Polsce. Wielu pracowników skorzystało z tej szansy i stało się właścicielami sklepów. W przeważającej części fachowe siły kupieckie w naszym mieście wywodziły się wówczas z załóg spółdzielni.

Ze wszystkich tych transformacji Spółdzielnia Spożywców wyszła obronną ręką. Aby jeszcze bardziej umocnić swoją obecność na rynku podczas Zebrania Przedstawicieli Spółdzielni w 1990 roku podjęto uchwałę o zmianie nazwy na Siemianowicką Spółdzielnię Spożywców, uzyskując jednocześnie zgodę władz samorządowych na umieszczenie w logo firmy herbu miasta Siemianowic Śląskich. W 2007 roku Spółdzielnia- wolą delegatów Zebrania Przedstawicieli- powróciła do nazwy "Społem".

Placówki ze znakiem firmowym Spółdzielni zlokalizowane są we wszystkich dzielnicach naszego miasta. Ich atutem jest:

• szeroka gama oferowanych do sprzedaży artykułów spożywczych i przemysłowych codziennego użytku,
• konkurencyjne ceny,
• estetyczny wystrój placówek,
• fachowa i miła obsługa.

Od wielu lat "Społem" Siemianowicka Spółdzielnia Spożywców w Siemianowicach Śl. czyni starania, aby jej logo było gwarantem profesjonalizmu przejawiającego się głównie w sprzedaży dobrych jakościowo towarów po przystępnych cenach.